میگو یکی از محبوب ترین غذاهای دریایی در سراسر دنیاست، و این محبوبیت دلیل خوبی هم دارد: خوشمزه، مغذی، نسبتا ارزان است ولیکن دانستن اشتباهات در پخت میگو هم برای درست کردن غذایی خوشمزه لازم است، برای شام شب های طول هفته خوب است چون به سرعت پخته می شود و به عنوان یک غذای لوکس استفاده می شود. به علاوه، میگو یک ماده غذایی فوق العاده همه کاره است و می توانید در انواع و اقسام غذاها از آن استفاده کنید.

البته خرید، آماده سازی و پخت این سخت پوست دلپذیر گاهی می تواند بسیار دشوار باشد. هیچ‌ کس دوست ندارد پول خود را خرج خرید میگویی کند که مدت هاست روی پیشخوان بازار مانده است یا هنگام طبخ بیش از حد پخته شده است. بنابراین در اینجا اشتباهات رایج در پخت میگو که باید هنگام پختن میگو از آنها اجتناب کنید، آورده شده است تا هر بار نتایج تازه، شیرین و آبداری داشته باشید.

اشتباه شماره 1: خرید میگوی اشتباه

این سخت پوست مورد علاقه ما به اشکال مختلفی در بازار وجود دارد؛‌ میگوی خام یا میگوی از پیش پخته شده، میگوی کوچک خلیجی یا میگوی عظیم اقیانوسی، میگوی پرورشی یا میگوی وحشی؛‌به این ترتیب برای هر غذا و هر بودجه ای یک میگوی خاص وجود دارد. اطلاعات بی پایانی در این زمینه وجود دارد که شاید شما را گیج و سردرگم کند. اما در واقع، فقط چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در نظر بگیرید تا همیشه میگوی درست را بخرید.

اول: به طور کلی، میگوهای صید شده وحشی طعم بهتری نسبت به میگوهای پرورش داده شده در مزرعه دارند (و معمولاً گرانتر نیز هستند).

دوم: اعدادی مانند “36/40” که اغلب روی بسته بندی می بینید یا در ویترین ماهی فروشی نمایش داده می شود، به اندازه میگوها اشاره دارد. این ارقام تخمین می زنند که هر پوند، چند عدد میگو از آن اندازه می شود (بنابراین هر چه تعداد میگو بیشتر باشد، میگو کوچکتر است.) انواع بزرگتر معمولاً گرانتر از اندازه های کوچکتر هستند، اما بزرگتر همیشه بهتر نیست. اگر می‌خواهید آن‌ها را کامل کبابی کنید، ممکن است ارزش آن را داشته باشد که پول را برای میگوهای بزرگ‌تر خرج کنید، اما اگر آن‌ها را برای تهیه همبرگر میگو خرد می‌ کنید، احتمالاً ارزش این را ندارد که به سراغ خرید میگوهای بزرگتر بروید.

سومین نکته ای که هنگام خرید میگو باید به خاطر داشته باشید تازگی آن است: اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید که در نزدیکی بازار ماهی زندگی می کنید، جایی که میگو را مستقیماً از صیادها عرضه می کنند، حتما از آنجا خرید کنید. اگر نزدیک ساحل نیستید، بهتر است میگوهایی را بخرید که به محض صید، قبل از حمل منجمد شده باشند. برای اطمینان از شروع کار با یک محصول باکیفیت، میگوی تازه را در روزی که آن را خریداری می کنید بپزید و از انواعی که از قبل پخته شده اند، لطیف هستند یا بوی آمونیاک دارند (نشانه فساد) اجتناب کنید. همچنین از خرید میگوی «قبلاً منجمد شده» و سپس انجماد مجدد آن در خانه خودداری کنید.

یکی دیگر از اشتباهات در پخت میگو: باز کردن نامناسب یخ میگو

میگوها لطیف هستند و به سرعت پخته می شوند، بنابراین هرگز نباید آنها را در مایکروویو یا حتی در آب گرم یا داغ ذوب کنید. یخ زدایی روی پیشخوان آشپزخانه نیز ایده خوبی نیست، زیرا ممکن است به راحتی خراب شوند. به جای این کار، میگوها را یک شب در یخچال، داخل یک آبکش که داخل یک کاسه قرار داده شده، آب کنید تا آب اضافی آن گرفته شود. یا اگر وقت ندارید، آنها را در یک کیسه دربسته ببندید و در یک کاسه آب سرد قرار دهید تا یخ زدایی شوند (خوب نیست که میگوها را مستقیماً در آب قرار دهید زیرا مقداری از آن را جذب می‌کنند و طعم آنها رقیق می‌شود).

اشتباه شماره 3: پختن بیش از حد میگو

این احتمال وجود دارد که شما هم میگوی خود را بیش از حد بپزید؛‌اکثر ما این کار را می کنیم. از آنجایی که میگو ممکن است در مدت چند دقیقه از حالت خام به حالت سفت، خشک و بیش از حد پخته برسد، احتمال رخ دادن این اتفاق بسیار بالاست. برای اینکه بدانید میگوی شما کاملا پخته شده است، به دنبال دو نشانه بصری باشید.

ابتدا به رنگ و کدر بودن میگوها دقت کنید. به محض اینکه ضخیم ترین قسمت میگو صورتی شد و از حالت نیمه شفاف به حالت شیری مات درآمد، کار تمام است. اگر میگو را روی کباب پز یا تابه می‌ پزید، قبل از برگرداندن میگو، منتظر تغییر رنگ و کدر بودن آن نباشید؛‌به محض اینکه دیدید نیمه پایینی میگو صورتی و مات است، این کار را انجام دهید تا از پختن بیش از حد جلوگیری شود.

دومین نشانه بصری که باید به دنبال آن باشید، شکل میگو است. وقتی میگوها به شکل “C” درآمدند، به این معنی است که پخته شده اند. اما وقتی آنها به شکل “O” محکم در می آیند، به این معنی است که بیش از حد پخته شده اند. پس حرف «C» به معنی «پخته» و حرف «O» به معنی «بیش از حد پخته» است و به راحتی می توانید آنها را به خاطر بپسارید.

میگوها خیلی سریع پخته می شوند – در عرض یک یا دو دقیقه روی حرارت زیاد یک گریل کاملا پخته می شوند – بنابراین به این نشانه های بصری اعتماد کنید و میگوهایتان را بیش از حد نپزید.

از دیگر اشتباهات در پخت میگو: برنداشتن رگ ها

احتمالاً قبول دارید که حذف مجرای گوارشی یک دسته میگو یکی از ناخوشایندترین کارهای آشپزی است. خوردن آن رگ سیاه رشته ای به شما آسیبی نمی رساند. اما از آنجایی که طعمش می تواند طعم شیرین و لطیف میگو را خراب کند، مرحله ای نیست که بخواهید از آن بگذرید.

برای برداشتن رگ های میگو، به ابزار خاصی نیاز ندارید؛ یک چاقوی کوچک و تیز این کار را انجام می دهد (از چاقوهای بزرگ و دندانه دار که باعث پاره شدن گوشت لطیف میگو می شوند خودداری کنید). اما برخی آشپزها راحت‌ تر میگو را با یک قیچی کوچک تمیز می‌ کنند. این قیچی ها نه تنها مخصوصاً برای این کار ساخته شده اند، بلکه استفاده از آنها ایمن تر است و اگر می خواهید میگوها را تمیز کنید اما پوسته آن را باقی بگذارید این قیچی به شما اجازه می دهد تا گوشت را تا رگ برش دهید و پوسته را جدا نکنید.

البته یک راه بهتر هم این است که از ماهی فروش بخواهید این کار کثیف را به جای شما انجام دهد!

از دیگر اشتباهات در پخت میگو: دور انداختن پوسته های میگو

ما عادت داریم پوست میگو را قبل از پختن دور بیندازیم، اما در واقع مواقعی وجود دارد که بهتر است آنها را سر جایشان باقی بگذاریم. برای روش ‌های پخت با حرارت بالا مانند کباب کردن، چسبیدن پوسته‌ ها به گوشت لطیف میگو از آنها در برابر شعله‌ ها کمی محافظت می کند و نتیجه ای لطیف و آبدار نصیبتان می کند.

حالا احتمالاً بعد از اتمام تمیز کردن میگو، دیگر به دور انداختن پوسته‌ ها فکر نمی‌کنید. هم پوسته ها و هم سرها طعمی باورنکردنی در خود ذخیره کرده اند. به جای اینکه آنها را به سطل زباله بیاندازید، آنها را کنار بگذارید تا آب میگوی خانگی درست کنید که می توانید در دستور العمل های غذاهای دریایی مانند جامبالایا، بیسکو یا پائلا، آب گوشت از آن استفاده کنید.